دو شاخه شدن ادرار حالتی است که ادرار فرد به دو یا چند شاخه مختلف تقسیم میشود. این مشکل می‌تواند جریان ادرار را مختل نموده و حتی با ناراحتی و درد در حین ادرار همراه شود. دلایل این مشکل می‌تواند مختلف باشد و از چسبیدگی ناشی از انزال در مردان تا موارد جدی‌تری مثل تنگی مجرای ادراری را شامل شود. درمان دو شاخه شدن ادرار (در صورت لزوم) به دلیل ایجاد این مشکل و شدت آن بستگی دارد.
نمی‌توان خود دو شاخه شدن ادرار (به خصوص اگر موقتی باشد) را یک بیماری دانست، بلکه تنها یک نشانه است. گاهی اوقات تداوم دو شاخه شدن ادرار می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر باشد. اما اگر دو شاخه شدن ادرار ادامه پیدا کرد و این نگرانتان میکند، بهتر است برای تشخیص عامل ایجاد این مشکل و تعیین درمان متناسب با آن به یک متخصص اورولوژیست مراجعه کنید.
دو شاخه شدن ادرار چیست؟
دو شاخه شدن ادرار به حالتی گفته میشود که جریان ادرار به دو جهت مختلف پخش میشود. این مشکل معمولا نشانه از وجود مشکل در مثانه یا مجرای ادراری است. احتمال بروز مشکل دو شاخه شدن ادرار هم در زنان و هم مردان وجود دارد.
دلایل دو شاخه شدن ادرار چیست؟
دلایل زیادی می‌توان برای دو شاخه شدن ادرار نام برد اما به طور کلی می‌توان این موضوع را نشانه‌ای از وجود مشکل در مجرای ادراری دانست.
بعضی از دلایل دو شاخه شدن ادرار می‌تواند جریان ادراری با فشار بالا یا پایین و نتیجتا پخش آن به دو یا چند شاخه را به همراه بیاورد. بعضی از دلایل دو شاخه شدن ادرار عبارتند از:
چسبیدگی
این موضوع شایع‌ترین دلیل دو شاخه شدن ادرار است که در صورت چسبیدگی موقتی مجرای ادراری ایجاد میشود. مجرای ادراری به لوله حامل ادرار (و منی در مردان) به خارج از بدن گفته میشود. این حالت معمولا در نتیجه خشک‌شدگی منی، عدم تخلیه کامل آن از مجرای ادراری و چسبیدگی بخشی از مجرا رخ می‌دهد. چسبیدگی، یک مشکل جدی نیست و معمولا بعد از گذشت یک روز (کمتر یا کمی بیشتر) از بین می‌رود.
علائم چسبیدگی
تنها نشانه این موضوع در اغلب موارد، دو شاخه شدن ادرار مردان بعد از انزال است.
درمان چسبیدگی
اگر دو شاخه شدن ادرار در اثر چسبیدگی ناشی از انزال رخ دهد، به هیچ درمانی نیاز نخواهد بود و این مشکل به خودی خود بعد از گذشت چند ساعت تا یک روز حل میشود.
تنگی مجرای ادرار
تنگی مجرای ادرار معمولا در نتیجه التهاب طولانی مدت یا بافت زخم ناشی از آسیب دیدگی یا انتقال عفونت در رابطه جنسی ایجاد میشود. از دلایل دیگر بروز تنگی مجرای ادراری می‌توان به انجام جراحی و نصب کاتتر در مجرای ادرار اشاره کرد.
علائم تنگی مجرای ادرار
نشانه‌ها و علائم تنگی مجرای ادرار عبارتند از:
- کاهش جریان ادرار
- تخلیه ناقص مثانه
- پخش‌شدگی ادرار
- سختی و یا درد در حین ادرار
- تکرر ادرار و نیاز بیشتر به تخلیه
- عفونت مجرای ادراری
درمان تنگی مجرای ادرار
درمان اولیه تنگی مجرای ادرار می‌تواند استفاده از اورتروستومی با لیزر (لینک داخلی به مقاله جراحی تنگی مجرای ادرار با لیزر) با اورتروستومی مثانه باشد. احتمال بازگشت تنگی مجرای ادراری بعد از درمان آن وجود دارد و در این صورت، انجام جراحی اورتروپلاستی باز توصیه میشود. از روشهای دیگر اما کمتر موثر درمان تنگی مجرای ادرار می‌توان به دیلاتاسیون، قرار دادن استنت مجرای ادرار (لینک داخلی به مقاله استنت تنگی مجرای ادرار) و استفاده از کاتتر اشاره کرد.
تنگی دهانه خروجی آلت
انسداد جزئی دهانه خروجی آلت تناسلی تحت عنوان تنگی دهانه خروجی آلت شناخته میشود. این مشکل معمولا تحت تاثیر ختنه شدن رخ می‌دهد و به ندرت در پسران یا مردان ختنه نشده دیده میشود. معمولا این مشکل به صورت مادرزادی است و در مواردی بعد از ختنه شدن کودکان ایجاد میشود.
علائم تنگی دهانه آلت
نشانه‌های تنگی دهانه آلت به انسداد جزئی جریان ادرار مرتبط است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- پخش یا دو شاخه شدن ادرار
- درد و سوزش در حین ادرار
- نیاز فوری و ناگهانی به تخلیه ادرار
- تکرر ادرار
- وجود یک قطره خون روی نوک آلت در انتهای ادرار
درمان تنگی دهانه آلت
بهترین راه درمان تنگی دهانه آلت، استفاده از جراحی است. در این فرایند که به آن “میتوتومی” گفته میشود، بخش زیرین دهانه آلت برش داده میشود. با مراقبت مناسب به ندرت می‌توان شاهد بازگشت تنگی دهانه آلت بود.
یک روش دیگر برای درمان تنگی دهانه آلت، با ایجاد کشیدگی در دهانه آن یا دیلاتاسیون است؛ اما این موضوع می‌تواند با پارگی دهانه آلت همراه شود. اگرچه با دیلاتاسیون می‌توان بخشی از نشانه‌های ناشی از این مشکل را بهبود داد، اما امکان تشکیل بافت زخم و نتیجتا تنگ‌شدگی بیشتر دهانه آلت و بدتر شدن نشانه‌ها وجود دارد.
فیموز
فیموز به ناتوانی در عقب کشیدن غلاف سر آلت تناسلی (گلنس) یا ختنه گاه گفته میشود. مشکل فیموز به صورت تنگی ختنه گاه (پوست اطراف سر آلت تناسلی) و جلوگیری از عقب کشیده شدن آن گفته میشود. فیموز به دو دسته تقسیم میشود: فیزیولوژیک (کودکانی که با غلاف تنگ متولد میشود و این مشکل به تدریج برطرف میشود) و پاتولوژیک (که در نتیجه بروز زخم، عفونت یا التهاب ایجاد میشود).
علائم فیموز
خود تنگی ختنه گاه معمولا مادامی که با نشانه‌های زیر همراه نشود، یک مشکل جدی به شمار نمی‌رود:
- تورم و سوزش
- درد همراه با ادرار یا جریان ضعیف ادرار
- وجود خون در ادرار
- تکرار عفونت مجاری ادراری (UTI)
- خونریزی یا ترشحات غلیظ از زیر غلاف ختنه‌گاه یا بوی ناخوشایند، این‌ها نشانه‌های وجود عفونت (بالانیت) است.
- نعوظ دردناکی که رابطه جنسی را دشوار کند.
درمان فیموز
غلاف ختنه گاه کودکان با افزایش سن شل میشود و معمولا به درمانی نیاز نخواهد بود. درمان فیموز در صورت ایجاد مشکل برای کودکان، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- ژل یا کرم استروئید (استروئید موضعی) برای کمک به شل شدن پوست گلنس
- مصرف آنتی‌بیوتیک در صورت عفونت غلاف ختنه گاه
- جراحی: برداشتن پوست گلنس (ختنه) یا درمانی که در آن برشی در نوک پوست گلنس زده میشود تا عقب کشیده شدن آن ساده‌تر شود (این درمان فقط برای کودکان مناسب است).
بزرگی خوش‌خیم پروستات (BPE)
بزرگی خوش‌خیم پروستات می‌تواند یکی از دلایل دو شاخه شدن ادرار باشد. پروستات به صورت طبیعی بزرگ میشود و این فرایند می‌تواند مجرای ادرار (لوله حامل ادرار از مثانه به خارج از بدن) را تحت فشار قرار دهد. این موضوع می‌تواند نشانه‌هایی مثل سختی شروع تخلیه ادرار، جریان ضعیف ادرار، تخلیه ناقص مثانه و دو شاخه شدن ادرار را به همراه بیاورد.
بروز BPE در مردان بالای ۵۰ سال شایع است که سرطان نیست و معمولا هم خطری برای سلامت فرد نخواهد بود. بسیاری از مردان فکر می‌کنند که بزرگ‌شدگی پروستات به معنای افزایش احتمال ابتلا به سرطان پروستات است، که اشتباه است! در واقع باید گفت که تفاوتی بین احتمال ابتلای مردان دارای پروستات بزرگ شده به سرطان پروستات در مقایسه با مردان دیگر وجود ندارد.
علائم BPE
از نشانه‌های رایج BPE می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دو شاخه شدن ادرار
- جریان ضعیف ادرار یا جریانی که متوقف و سپس مجددا آغاز می‌ود.
- تکرر ادرار و نیاز فوری به تخلیه ادرار
- دفعات بالای ادرار شبانه
- سختی شروع ادرار
- قطره قطره شدن ادرار در پایان تخلیه ادرار
- تخلیه ناقص مثانه
نشانه‌های کمتر رایج BPE:
- عفونت مجاری ادرار
- ناتوانی در ادرار
- وجود خون در ادرار
نشانه‌های BPE به تدریج بدتر میشوند، اما در مواردی هم ثابت مانده و یا حتی با گذر زمان بهتر میشود. اما اگر شاهد بهبودی در نشانه‌هایتان نبودید، باید از کمک یک متخصص اورولوژیست استفاده کنید.
درمان هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات
درمان بزرگ‌شدگی پروستات به شدت نشانه‌های شما بستگی دارد. اگر نشانه هایتان خفیف است، به درمان فوری نیازی نخواهید داشت. پزشکتان با معاینات دوره‌ای و عدم استفاده از درمان‌های تهاجمی موافقت خواهد کرد.
احتمالا به شما توصیه خواهد شد تا سبک زندگیتان را عوض کنید و:
- مصرف نوشیدنی‌های الکلی، کافئین دار و گازدار را کمتر کنید.
- مصرف شیرین کننده‌های مصنوعی را محدود کنید.
- بیشتر تمرین و ورزش کنید.
- مصرف نوشیدنی در غروب را کمتر کنید.
مصرف دارو برای کاهش اندازه پروستات و شل شدن مثانه یکی از راه‌های توصیه شده برای درمان نشانه‌های شدید بزرگ‌شدگی پروستات است.
جراحی معمولا تنها در مواردی استفاده میشود که نشانه‌های شدید بیمار واکنشی به درمان دارویی نداشته باشد.
پروستاتیت
پروستاتیت به مشکلی گفته میشود که بیمار با درد و التهاب شدید و پیوسته در نواحی اطراف غده پروستات مواجه است. این مشکل معمولا در مردان مسنی که پروستاتشان بزرگ شده رخ می‌دهد و می‌تواند با اعمال فشار بر مجرای ادرار، دو شاخه شدن ادرار را به همراه بیاورد.
علائم پروستاتیت
بعضی از نشانه‌های رایج پروستاتیت غیر باکتریایی عبارتند از:
- درد در ناحیه پرینال (فضای بین بیضه و مقعد)
- ادرار دردناک (دیسوریا)
- عفونت مجرای ادرار
- وجود خون اندک در ادرار یا سمن
- تکرر ادرار
- دو شاخه شدن ادرار
- جریان ضعیف ادرار
- اختلال نعوظ
- کمر درد
درمان پروستاتیت
درمان پروستاتیت غیر باکتریایی می‌تواند دشوار باشد و نشانه‌های آن علاوه بر ماندگاری تا چند هفته یا چند ماه، حتی ممکن است در طول چند سال نیز برطرف شده و مجددا عود کنند. اما پروستاتیت مزمن در موارد بسیاری با پاسخ مثبت به درمان‌های خاص همراه میشود.
از جمله روشهای درمانی که توسط متخصصان برای درمان پروستاتیت مزمن به کار گرفته میشود، عبارتند از:
- مصرف داروهای شل کننده عضلات اطراف غده پروستات
- کامل کردن دوره مصرف آنتی‌بیوتیک تجویزی توسط پزشک
- مصرف داروهای مسکن
استفاده از جراحی برای برداشتن غده پروستات، در صورت شدید بودن نشانه‌ها و بهتر نشدن آن از سوی پزشک توصیه میشود. جراحی پروستات معمولا در موارد نادر و تنها در صورت بالا بودن سن بیمار انجام میشود.
پولیپ مجرای ادرار
پولیپ مجرای ادرار یک زائده یا تومور غیرسرطانی در مجرای ادرار است که سختی و دو شاخه شدن ادرار را به همراه می‌آورد. احتمال بروز پولیپ مجرای ادرار هم در زنان و هم مردان وجود دارد، اما موارد ابتلا به آن در مردان بیشتری تشخیص داده میشود. اگرچه الگوی پخش ادرار در مردان با زنان متفاوت است، اما زنان شاهد الگوی پخش بهم ریخته‌تری از حالت معمول هستند.
دلیل دقیق بروز پولیپ مجرای ادرار مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که این مشکل در نتیجه التهاب یا خراشیدگی مزمن دیواره مجرای ادرار رخ می‌دهد. بعضی از دلایل احتمالی بروز این التهاب یا خراشیدگی می‌تواند شامل ضرب دیدگی مجرای ادرار، انتقال عفونت در زمان رابطه یا عفونت مزمن مجرای ادرار باشد
علائم پولیپ مجرای ادرار
از نشانه‌های پولیپ مجرای ادرار می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دو شاخه شدن ادرار
- وجود خون در ادرار
- درد یا سوزش در حین ادرار
- تکرر ادرار
- بی اختیاری ادراری
پولیپ مجرای ادرار الزاما با نشانه همراه نمی‌شود و ممکن است طی معاینات دوره‌ای یا آزمایشات تصویربرداری دیگر تشخیص داده شود.
درمان پولیپ مجرای ادرار
درمان پولیپ مجرای ادرار شامل استفاده از جراحی برای برداشتن این زائده میشود. این درمان معمولا تحت بیحسی موضعی یا بیهوشی کامل انجام میشود و می‌تواند ایجاد برش کوچکی در مجرای ادرار و استفاده از سیستوسکوپ (یک لوله کوچک به همراه دوربین و چراغ که برای مشاهده زائده و برداشتن آن وارد مجرا میشود) را شامل شود.
مثانه نوروژنیک
مثانه نوروژنیک، عنوانی است که به مشکلات ناشی از وجود مشکلات عصبی، مغزی و نخاعی و تاثیر آن‌ها روی کم شدن اختیار ادراری داده میشود. این آسیب عصبی می‌تواند ناشی از بیماری‌هایی مثل اسکلروز چندگانه (ام اس)، بیماری پارکینسون یا دیابت باشد. عفونت مغز یا نخاع، مسمومیت با فلزات سنگین، سکته، آسیب نخاعی یا جراحی عمده لگن از عوامل موثر دیگر در بروز این مشکل است. افراد مبتلا به مشکلات نخاعی مادرزادی نیز ممکن است با این مشکلات مثانه مواجه شوند.
مثانه نورولوژیک رایج‌ترین دلیل دوشاخه شدن ادرار در خانم‌ها می‌باشد. این عارضه باعث میشود حجم زیادی ادرار با فشار تخلیه شود که دو یا چند شانه شدن ادرار را به دنبال دارد.
اعصاب بدن مسئولیت کنترل نحوه انباشت و تخلیه ادرار را بر عهده دارند و بروز مشکل در این اعصاب می‌تواند مثانه پرکار (OAB)، بی اختیاری، مثانه کم کار (UAB) یا انسداد مجاری ادرار را به همراه بیاورد.
علائم مثانه نوروژنیک
نشانه‌های مثانه نوروژنیک در افراد مختلف با هم فرق دارد. به علاوه این نشانه‌ها می‌تواند به نوع آسیب عصبی هر کس بستگی داشته باشد، برای مثال بعضی نفرات ممکن است همزمان نشانه‌های مثانه پر کار و کم کار را داشته باشند. افراد مبتلا به ام اس، سکته یا زونا بیشتر در معرض این نشانه‌ها قرار دارند.
رایج‌ترین نشانه‌های مثانه نوروژنیک عبارتست است از:
- عفونت مجرای ادرار
- تکرر ادرار
- بی اختیاری ادراری و مثانه پر کار
- انسداد ادراری و مثانه کم کار
- دو شاخه شدن ادرار
درمان مثانه نوروژنیک
درمان مثانه نوروژنیک تا حد زیادی به دلیل بروز این مشکل بستگی دارد و می‌تواند مواردی مثل تمرین کردن برای نگه داشتن ادرار یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و استروئید را شامل شود.
سنگ کلیه یا مثانه
سنگ‌ها اجرام سخت معدنی در کلیه‌ها، مجرای ادراری یا مثانه هستند. آن‌ها با کریستاله شدن مواد معدنی موجود در ادرار، به شکل سنگ در می‌آیند. این موضوع معمولا در نتیجه تخلیه ناقص ادرار رخ می‌دهد. در طول فرایند دفع این سنگ‌ها ممکن است با مشکل دو شاخه شدن ادرار مواجه شوید.
علائم سنگ کلیه یا مثانه
سنگ‌ها معمولا تا زمانی که وارد مجرای ادراری یا حالب نشوند، نشانه‌ای از خود بروز نمی‌دهند. این نشانه‌ها عبارتند از:
- درد شدید و تیز در کناره و پشت دنده‌ها
- دردی که تا زیر شکم و کشاله ران منتشر میشود.
- دردی که به صورت موج در می‌آید و شدت آن نوسان دارد.
- درد یا احساس سوزش در حین ادرار
از نشانه‌های دیگر سنگ کلیه یا مثانه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ادرار صورتی، قرمز یا قهوه ای
- ادرار کدر یا بد بو
- افزایش نیاز به تخلیه ادرار، تکرر ادرار و تخلیه اندک ادرار
- دل پیچه و حالت تهوع
- تب و لرز (در صورت وجود عفونت)
درمان سنگ کلیه یا مثانه
سنگ‌های کوچک ممکن است بدون نیاز به درمان دفع شوند، اما بعضی سنگ‌های مثانه به مصرف دارو یا جراحی نیاز خواهند داشت. در صورت عدم درمان سنگ مثانه، احتمال بروز عفونت یا مشکلات دیگر وجود خواهد داشت.
زگیل تناسلی
زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین عفونت هایی است که در روابط جنسی منتقل میشود و در صورت ظهور در نزدیکی خروجی ادرار می‌تواند دو شاخه شدن ادرار را به همراه بیاورد. احتمال بروز زگیل تناسلی در بافت‌های مرطوب ناحیه تناسلی بالاتر است و ظاهری مثل برآمدگی‌های کوچک، به رنگ گوشت و شبیه به گل کلم دارد. زگیل تناسلی در مواردی به حدی کوچک هستند که دیدن آن به سختی ممکن است. این زگیل‌ها از خانواده ویروس HPV هستند که بعضی‌ها به شکل زگیل تناسلی در می‌آیند و برخی دیگر منجر به بروز سرطان میشوند. تزریق واکسن می‌تواند از فرد در مقابل بعضی انواع خاص HPV تناسلی محافظت کند.
علائم زگیل تناسلی
زگیل تناسلی در زنان می‌تواند در بخش بیرونی واژن، دیواره واژن، فضای بین واژن و مقعد، کانال مقعدی و دهانه رحم رشد کند. رشد زگیل تناسلی در مردان، بیشتر در سر یا بدن آلت تناسلی، روی کیسه بیضه و اطراف مقعد رخ می‌دهد.
از طرفی امکان تشکیل زگیل‌های تناسلی در دهان و گلوی فردی که با فرد دارای عفونت، سکس دهانی داشته نیز وجود دارد.
علائم و نشانه‌های زگیل تناسلی عبارتند از:
- برآمدگی‌های کوچک، به رنگ گوشت (صورتی یا قهوه‌ای) در اطراف ناحیه تناسلی
- چند برآمدگی به شکل گل کلم در کنار هم
- خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی
- خونریزی در زمان رابطه جنسی
زگیل‌های تناسلی ممکن است کوچک و مسطح باشند و به راحتی دیده نشوند. اما زگیل تناسلی در موارد نادر و با سرکوب‌شدگی دستگاه ایمنی بدن در دسته‌های بزرگ تشکیل شود.
درمان زگیل تناسلی
چند روش مختلف برای درمان زگیل تناسلی وجود دارد، اما قبل از انتخاب روش درمان باید موارد مختلفی مثل تعداد زگیل ها، محل قرارگیری زگیل و سلامت فرد توسط متخصص پوست در نظر گرفته شود.
درمان زگیل تناسلی ممکن است به صورت حضوری در مطب متخصص پوست یا با قرار دادن دارو بر روی زگیل انجام شود. روشهای مختلف درمان زگیل تناسلی به شکل زیر است:
مصرف دارو: معمولا داروهای تجویز شده توسط متخصص پوست باید در خانه بر روی زگیل تناسلی مالیده شود. این داروهای تجویزی عبارتند از:
- پودوفیلوکس برای زگیل‌های خارجی (برای جلوگیری از رشد سلول‌های زگیل)
- ایمی‌کیمود (با تقویت سیستم ایمنی بدن به مقابله با HPV می‌پردازد)
روش درمان: متخصص پوست یکی از روشهای زیر را در جلسه ویزیت در داخل مطب انجام می‌دهد:
- کرایوسرجری (انجماد زگیل با استفاده از نیتروژن مایع)
- برش (بریدن زگیل)
- الکتروکوتر (از بین بردن زگیل با استفاده از جریان برقی)
- لیزردرمانی (از بین بردن زگیل با استفاده از لیزر)
با این روش‌ها می‌توان از شر زگیل‌ها خلاص شد اما این به معنای از بین رفتن ویروس نیست. اگر ویروس در بدن باقی بماند، با بازگشت زگیل مواجه خواهید شد. امکان انتقال ویروس از فرد آلوده به ویروس در طول رابطه جنسی وجود دارد. استفاده از کاندوم در طول رابطه، خطر انتقال ویروس را کاهش می‌دهد.
عفونت مجرای ادرار
عفونت مجرای ادرار (UTI) به عفونت سیستم ادراری گفته میشود که می‌تواند دو شاخه شدن ادرار را به همراه بیاورد. این نوع عفونت معمولا شامل مجرای ادرار، کلیه‌ها و مثانه میشود. باکتری‌ها معمولا وارد سیستم ادراری بدن میشود و UTI را ایجاد میکند. UTI در مواردی می‌تواند با التهاب مجرای ادرار یا غده پروستات همراه شود و دو شاخه شدن ادرار را ایجاد کند.
علائم عفونت مجرای ادرار
UTI منجر به بروز التهاب در دیواره مجرای ادرار میشود و این التهاب می‌تواند مشکلات زیر را به همراه بیاورد:
- درد کناره‌های شکم، شکم، لگن و پایین کمر
- فشار در قسمت پایینی لگن
- ادرار کدر و بد بو
- قطعی ادرار
- تکرر ادرار
- بی اختیاری ادراری
- درد همراه با ادرار
- وجود خون در ادرار
درمان عفونت مجرای ادرار
درمان عفونت مجرای ادرار معمولا شامل استفاده ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها و مسکن‌ها است. بازگشت UTI بعد از درمان می‌توان نشانه وجود یک مشکل مزمن باشد و احتمالا به یک درمان متفاوت نیاز خواهد داشت.
داروها
گاهی اوقات دو شاخه شدن ادرار، یکی از عوارض جانبی مصرف بعضی از داروها است. بعضی داروهای آنتی کولینرژیک مثل آنتی هیستامین، داروهای ضدافسردگی و داروهایی که برای درمان مثانه پرکار استفاده میشوند، می‌توانند روی عملکرد مناسب مثانه و عضلات مجرای ادرار تاثیر بگذارند و دو شاخه شدن ادرار را برای بیمار به همراه بیاورند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
نگران کننده‌ترین موضوع آنست که انسداد ایجاد شده جلوی تخلیه کامل مثانه را بگیرد و مشکلاتی برای مثانه و کلیه‌ها ایجاد شود. اگر دو شاخه شدن ادرار بعد از گذشت یک یا دو روز از بین رفت، باید بدانید که احتمالا یک انسداد موقتی بوده و جای نگرانی نیست. اما اگر دو شاخه شدن ادرار ادامه پیدا کرد، باید از کمک یک متخصص اورولوژیست برای بررسی وضعیت و جلوگیری از بروز مشکلات جدی‌تر استفاده کنید.
تشخیص دلیل دو شاخه شدن ادرار
تشخیص دو شاخه شدن ادرار معمولا با بررسی سوابق پزشکی فرد انجام میشود. از معاینات فیزیکی معمولا برای تعیین دلیل دو شاخه شدن ادرار استفاده میشود. مشاهده مستقیم اورولوژیست از فرایند ادرار بیمار می‌تواند در ارزیابی وضعیت بعضی بیماران موثر باشد.
از آزمایشات رایج برای ارزیابی دلیل دو شاخه شدن ادرار در مردان می‌توان به اولتراسوند مثانه از مقادیر باقیمانده ادرار و همچنین جریان ادرار اشاره کرد. سیستوسکوپی هم یکی دیگر از آزمایشاتی است که می‌توان برای این منظور اجرا کرد. نوار مثانه یا تست اورودینامیک از موارد دیگری است که اجرای آن از رواج کمتری برخوردار است. در زنانی که با ادامه مشکل دو شاخه شدن ادرار مواجه میشوند هم می‌توان از همین آزمایشات استفاده کرد.
پس از تشخیص علت دوشاخه شدن ادرار روند درمان آغاز میشود.
سوالات متداول
دو شاخه شدن ادرار نشانه چیست؟
دو شاخه شدن ادرار معمولا نشانه‌ای از وجود مشکل در مثانه یا مجرای ادراری است. این مشکل می‌تواند ناشی از مشکلی تحت عنوان پروستاتیت یا التهاب غده پروستات در مردان باشد.
آیا دو شاخه شدن ادرار بعد از ختنه شدن رخ می‌دهد؟
ختنه شدن یک دلیل اصلی تنگی دهانه آلت است و دو شاخه شدن ادرار هم یکی از نشانه‌های تنگی دهانه آلت است.
دلیل دو شاخه شدن ادرار بعد از انزال چیست؟
خاصیت چسبندگی منی می‌تواند یکی از دلایل دو شاخه شدن موقتی ادرار باشد.
چه زمانی باید نگران دو شاخه شدن ادرار باشم؟
در صورت سختی شروع ادرار، قطره قطره بودن یا جریان ضعیف ادرار با پزشکتان تماس بگیرید.
شایع‌ترین دلایل دو شاخه شدن ادرار چیست؟
شایع‌ترین دلیل دو شاخه شدن ادرار عبارتند از: تنگی مجرای ادرار، التهاب یا عفونت مجرای ادرار، بزرگ شدن پروستات، مشکلات نورولوژیک و مصرف داروهای مختلف.
آیا دو شاخه شدن ادرار با سن در ارتباط است؟
بله، سن یکی از عوامل موثر در بروز دو شاخه شدن ادرار است و این موضوع در افراد مسن بیشتر دیده میشود. غده پروستات مردان در اطراف مجرای ادرار قرار دارد و بزرگ شدن آن با بالا رفتن سن یا هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) می‌تواند مجرای ادرار را تحت فشار قرار دهد و دو شاخه شدن ادرار، جریان ضعیف یا نشانه‌های ادراری دیگر را به همراه بیاورد.
آیا مشکل دو شاخه شدن ادرار ارثی است؟
خیر، دو شاخه شدن ادرار یک مساله ارثی نیست.
