مجرای ادرار لولهای است که ادرار را از مثانه به بیرون بدن منتقل میکند. تنگی مجرای ادرار به معنی کوچک شدن قطر بخشی از مجرا به دلیل ایجاد بافت فیبروز است. فیبروز، جای زخم در مجراست که در اثر عوامل مختلف مثل ضربه شدید در حوادث، عفونت های ادراری، جراحی و سوندگذاری به وجود میآید. تنگی مجرای ادرار موجب بروز علائم مختلفی مانند تکرر ادرار، زور زدن برای خروج ادرار، کاهش جریان ادرار، عدم تخلیه کامل مثانه و حتی انسداد مجرای ادرار میشود. شدت علائم و درمانها به محل تنگی، قطر تنگی و طول تنگی بستگی دارد. همه درمانها، از دیلاتاسیون تا جراحی باز، تمرکز بر حذف بافت فیبروز در مسیر مجرا و عدم ایجاد دوباره فیبروز در مجرا دارند. در صورتی که شرایط بیمار مناسب درمانهای کم تهاجمیتر نباشد یا به این درمانها پاسخ ندهد و تنگی دوباره عود کند، آخرین درمان با احتمال ۹۵ درصد موفقیت، جراحی باز یورتروپلاستی است.
انواع تنگی مجرای ادرار
طول کلی مجرای ادرار در مردان معمولاً حدود ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر است. مشکل تنگ شدن در هر نقطهای از مجرای ادرار ممکن است پیش بیاید. تنگی مجرای ادرار به دو نوع قدامی و خلفی تقسیمبندی میشود؛ اکثر موارد تنگی مجرای ادرار از نوع قدامی است.
تنگی مجرای ادرار قدامی
مجرای ادرار قدامی از بخشهای زیر تشکیل میشود:
- بخش پیازی (بولبار) مجرای ادرار: بخش پیازی مجرای ادرار محلی است که مجرا میچرخد و به زیر استخوان پوبیک (شرمگاهی) میرود. به این نقطه سمفیز پوبیک یا التصاق شرمگاهی میگویند.
- بخش آلتی مجرای ادرار: بخش آلتی مجرا طویلترین بخش مجراست که یک شبکه اسفنجی متقارن آن را در میان میگیرد.
- حفره ناوی: حفره ناوی بخشی از مجرای ادرار در مردان است که در حشفه یا سر آلت قرار دارد.
- سوراخ مجرای ادرار: سوراخ مجرای ادرار در نوک آلت قرار دارد. ادرار در نهایت از این سوراخ خارج میشود.
مجرای ادرار خلفی
- پیش پروستات یا گردن مثانه: گردن مثانه حفرهای در پایه مثانه است که عبور ادرار و وارد شدنش به بخش پروستاتیک مجرا را ممکن میسازد.
- پروستات: بخش پروستاتیک در اصل همان بخشی از مجراست که از پروستات میگذرد. بافت پروستات درون این بخش از مجرا رشد میکند و باعث بروز علائم انسداد مجرا میشود.
- بخش غشائی: بخش غشائی تنها یک تا دو سانتیمتر طول دارد و به خاطر عبور از غشاء پرینه ال (دیافراگم ادراری-تناسلی) به این اسم نامیده میشود.
علائم و نشانههای تنگی مجرای ادراری
فرد مبتلا به تنگی مجرا ممکن است نشانهها و علائم زیر را تجربه کند:
- کاهش جریان ادرار، قطره قطره آمدن ادرار: جریان ادرار ضعیفتر از حد معمول میشود و بیمار متوجه میشود که جریان ادرارش کمتر شده است.
- مشکل در شروع ادرار: جریان ادرار به سختی یا با تأخیر شروع میشود.
- عدم تخلیه کامل مثانه یا احساس ادرار داشتن پس از دفع ادرار: بیمار پس از ادرار کردن احساس میکند که مثانهاش کاملاً تخلیه نشده است. این مشکل به احساس نیاز مداوم برای ادرار کردن دامن میزند.
- افزایش تعداد دفعات دفع ادرار (تکرر ادرار): تعداد دفعات دفع ادرار بیشتر از حد معمول میشود؛ گاهی اوقات مقدار ادرار نیز در هر بار تخلیه کمتر میشود.
- احساس درد و سوزش هنگام ادرار کردن: تنگی مجرای ادرار باعث تحریک میشود و بیماران غالباً هنگام دفع ادرار دچار درد، سوزش یا ناراحتی میشوند.
- دو یا چند شاخه شدن ادرار: جریان ادرار چند شاخه میشود یا به جای آنکه یک جریان متمرکز و واحد باشد، در جهات مختلف میپاشد.
- زور زدن هنگام دفع ادرار: بیمار به دلیل تنگ شدن مجرا مجبور میشود که برای تخلیه ادرار زور بزند یا نیروی بیشتری را به کار ببرد.
- فوریت ادراری: بیماران نیاز فوری و شدیدی را برای دفع ادرار احساس میکنند که کنترل یا به تأخیر انداختنش گاهی دشوار است.
- ادرار خونی: وجود خون در ادرار یا هماچوری یکی از عوارض تنگی مجرای ادرار است که در اثر آسیب دیدن لایه پوشش دهنده داخل مجرا بروز مییابد.
- انزال خونی یا وجود خون در مایع منی: هماتوسپرمی یا وجود خون در مایع منی یکی از علائم تنگی مجرای ادرار است.
- درد شکم و لگن: گرفتگی یا تنگی مجرای ادرار فشار و التهاب را در ناحیه لگن افزایش میدهد. در نتیجه بیمار در ناحیه پایین شکم، کشاله ران یا لگن دچار درد یا ناراحتی میشود.
- التهاب آلت تناسلی: ورم کردن آلت یکی از علائم تنگی مجرای ادرار است.
- بیاختیاری ادرار: بیاختیاری ادرار یکی از علائم تنگی مجرای ادرار است. تنگی مجرای ادرار جریان عادی ادرار را مسدود میکند و تخلیه مثانه را دشوار میسازد. در نتیجه مشکلاتی مانند نشت غیرارادی ادرار ایجاد میشود که به بیاختیاری ادرار منجر میشود.
علت تنگی مجرای ادراری
بافت اسکار و یا ضایعهای که باعث تنگی مجرا میشود، میتواند به علتهای زیر به وجود بیاید:
- آسیب دیدگی: وقتی فرد زمین میخورد یا جسم سختی، مانند بدنه دوچرخه به ناحیه بین پاهایش برخورد میکند، آسیب ایجاد شده میتواند به تنگی مجرای ادرار منجر شود.
- شکستگی لگن: آسیب دیدگی یا شکستگی شدید لگن زمینه ساز صدمه دیدن مجرای ادرار میشود. تحت فشار قرار گرفتن، در رفتن یا اختلال در مجرای ادرار به دلیل آسیب دیدگی لگن، تنگی مجرا را به دنبال دارد.
- عفونتها: مانند عفونت ادراری و بیماریهای مقاربتی (STD) مانند: گونرهآ، کلامیدیا و عفونت سوزناک
- سوندگذاری: استفاده بلندمدت یا مکرر از سوند داخل مجرا آسیب دیدگی و تنگی مجرای ادرار را به دنبال دارد.
- مشکلات پروستات: غده پروستات مردان مجرای ادرار را در میان میگیرد؛ بنابراین بزرگ شدن پروستات یا سرطان پروستات باعث تحت فشار قرار گرفتن مجرا و تنگی آن میشود.
- تومور: تومورهای ایجاد شده در داخل مجرا یا نزدیکی آن باعث تنگی مجرا میشوند.
علت های نادر تنگی مجرا
علل نادر تنگی مجرای ادرار عبارتاند از:
- جراحی برای درمان بزرگی پروستات: در طول این عمل، قسمتی از بافت پروستات برداشته میشود. این میتواند باعث تغییر در شکل و اندازه پروستات شده و به تنگی مجرای ادرار منجر شود.
- جراحی سنگ کلیه: بعضی از بیماران پس از عمل جراحی سنگ کلیه ممکن است دچار تنگی مجرای ادرار شوند. اما باید توجه داشت که این مشکل معمولاً پس از چند روز بهبود مییابد.
- رادیوتراپی: اگر رادیوتراپی (پرتو درمانی) در نزدیکی مجرای ادرار انجام شود، ممکن است باعث التهاب، باقی ماندن جای زخم یا آسیب دیدن بافت شود و به تنگی مجرا دامن بزند.
- لیکن اسکلروزیس (Lichen Sclerosus): یک ضایعه التهابی پوستی است، که پوست ناحیه تناسلی را درگیر میکند.
- هیپوسپادیازیس: ضایعهای مادرزادی است که در آن سوراخ خارجی مجرای ادرار قبل از نوک آلت تناسلی قرار دارد.
- زمینه ارثی و فامیلی: به ندرت مشاهده شده است که چند فرد از خانواده به صورت ارثی دچار درجاتی از تنگی مجرا باشند.
- ایدیوپاتیک: علت تنگی مجرای ادرار گاهی مشخص نیست؛ از تنگی مجرای با علت نامشخص با اصطلاح تنگی مجرای ایدیوپاتیک یاد میشود.
چه موقع به پزشک مراجعه کنم؟
در صورتی که هر یک از این علائم مربوط به تنگی مجرای ادرار را دارید باید به پزشک مراجعه کنید. مهمترین این علائم عبارتند از: جریان ادرار ضعیف یا آرام، فشار آوردن برای ادرار کردن، درد یا ناراحتی در زمان ادرار کردن. هرگاه این علائم را تجربه کردید، باید فوراً به اورولوژیست مراجعه کنید.
تشخیص تنگی مجرا
در صورت احتمال ابتلا به تنگی مجرا، پس از انجام معاینه بالینی، پزشک ممکن است تستهای مختلفی را درخواست کند:
- عکس رنگی مجرا (Retrograde Urethrogram): برای مشخص شدن شدت، تعداد، طول و محل تنگیها استفاده میشود. در این روش ماده حاجب (مادهای که با اشعه ایکس قابل مشاهده است) از نوک آلت تناسلی با استفاده از سوند به درون مجرای ادرار تزریق میشود.
- سیستوسکوپی: مجرای ادرار و مثانه را با کمک ابزاری باریک و شبیه لوله که دارای لنز است (سیستوسکوپ) بررسی میکنند تا داخل این اندامها را ببینند.
- آنالیز ادرار: برای مشاهده علائم عفونت، خون یا سرطان در ادرار انجام شود.
- تست جریان ادرار: میزان و شدت جریان ادرار را اندازه میگیرد.
- تصویربرداری: از مجرای ادرار، به وسیله اولتراسوند یا اشعه ایکس، عکس گرفته میشود.
- اورتروسکوپی: در این روش با وسیلهای کوچک وارد مجرا شده و محل تنگی مجرا به شکل مستقیم مشاهده و مشخص میشود.
شدت تنگی مجرای ادرار
تنگی مجرای ادرار به طور کلی چهار مرحله دارد:
- مرحله اول: تنگی مجرای ادرار بسیار خفیف است و تنگی مجرا باعث بروز علائم قابلتوجه نمیشود. طول تنگی در این مرحله کمتر از یک سانتیمتر است و تنگی مجرا حداقل است. تنگی مجرای مرحله اول از طریق دیلاتاسیون مجرا یا اورتروتومی کمتهاجمی درمان میشود.
- مرحله دوم: تنگی مجرا شدیدتر و در نتیجه جریان ادرار کم و آهسته میشود. بیماران دفع ادرار را به سختی شروع میکنند یا جریان ادرارشان ضعیف میشود. طول تنگی مجرا در مرحله دوم یک تا دو سانتیمتر است. دیلاتاسیون و اورتروتومی برای درمان این مرحله نیز کاربرد دارد.
- مرحله سوم: تنگی در حد قابلملاحظهای بیشتر، و در نتیجه علائم ادراری شدیدتر میشود. بیماران در مرحله سوم با علائمی مانند تکرر ادرار، به سختی ادرار کردن و تخلیه نشدن کامل مثانه رو به رو میشوند. چنین شرایطی تشدید ناراحتی بیماران و افزایش خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری را به دنبال دارد. طول تنگی مجرا در مرحله سوم بین دو تا چهار سانتیمتر است. تنگی مجرای مرحله سوم با یورتروپلاستی درمان میشود.
- مرحله چهارم: تنگی مجرا شدید است و جریان ادرار تقریباً به طور کامل مسدود میشود. بیماران ضرورت ادرار کردن را به طور مداوم احساس میکنند، اما نمیتوانند ادرار را دفع کنند. احتباس ادرار به درمان فوری نیاز دارد و اگر درمان نشود، به عوارض جدی مانند آسیب کلیوی یا از کار افتادن مثانه منجر میشود. طول تنگی مجرا در مرحله چهارم بیشتر از چهار سانتیمتر است. درمان تنگی مجرا در مرحله چهارم مستلزم انجام جراحی یا یورتروپلاستی است.
روشهای درمان تنگی مجرای ادرار
روش درمان تنگی مجرای ادرار به شدت (مرحله تنگی مجرای ادرار) و علائم تنگی بستگی دارد. موارد خفیف تنگی مجرا به درمان خاصی نیاز ندارد و با پایش منظم و تحت نظر گرفتن بیمار قابل مدیریت است. اما موارد شدید تنگی مجرا غالباً نیازمند درمان است. در ادامه با روشهای مختلفی آشنا میشوید که برای درمان تنگی مجرای ادرار به کار برده میشوند:
دیلاتاسیون (Dilation)
دیلاتاسیون درمان متداولی برای تنگی مجرای ادرار است. متخصص اورولوژی بخش تنگ شده مجرا را در این عمل با وسیلهای به نام کاتتر یا سوند باز میکند. دیلاتاسیون به صورت پیشرونده انجام میشود و قطر مجموعه وسیلهای به نام دیلاتور که متخصص از آن برای عریض کردن مجرا استفاده میکند، به تدریج بیشتر میشود تا عرض مجرا به اندازه مناسب برسد. دیلاتاسیون با هدف بهبود جریان ادرار و کاهش علائم ناشی از تنگی مجرا، مانند به سختی ادرار کردن یا ادرار همراه با درد انجام میشود. با این حال لازم به ذکر است که دیلاتاسیون برای تنگیهای کوتاهتر از یک سانتیمتر مناسب است. برای تنگیهای با طول بیشتر یا مواردی از تنگی مجرا که پس از درمان عود میکنند، دیلاتاسیون معمولاً اثربخش نیست و مشکل را برای مدتی طولانی برطرف نمیکند؛ در چنین شرایطی جراحی توصیه میشود. دیلاتاسیون با استفاده از بیحسی موضعی انجام میشود. متخصص اورولوژی غالباً از وسایل فلزی یا پلاستیکی برای کشیدن و پهن کردن مجرا استفاده میکند. دیلاتاسیون مجرای ادرار معمولاً در مطب پزشک انجام میشود و بیماران همان روز به خانه برمیگردند. سوند تا چند روز برای خارج کردن ادرار در بدن باقی میماند تا مجرای ادرار در این مدت فرصت التیام یافتن پیدا کند.
اورتروتومی یا جراحی بسته تنگی مجرای ادرار (Urethrotomy)
عمل جراحی اورتروتومی برای درمان تنگی مجرای ادرار انجام میشود. جراح برشی را در بخش تنگ مجرا ایجاد میکند تا بتواند مجرا را باز و جریان ادرار را بهتر کند.
چند نوع عمل اورتروتومی، مانند اورتروتومی با مشاهده مستقیم داخل مجرا (DVIU) و اورتروتومی داخلی اپتیکال (OIU) انجام میشود. متخصص لوله باریک و مجهز به دورربینی، به نام سیستوسکوپ، را در روش DVIU وارد مجرا میکند تا تنگی مجرا را ببیند و سپس آن را با لیزر یا چاقویی کوچک میبرد. روش OIU مشابه DVIU است، با این تفاوت که جراح از لیزر مخصوصی برای ایجاد برش استفاده میکند.
سوند پس از عمل در مجرای ادرار گذاشته میشود تا ادرار را تخلیه کند و از تنگی مجدد مجرا جلوگیری کند. دوران نقاهت عمل اورتروتومی متغیر است و به گستردگی جراحی بستگی دارد. البته بیماران معمولاً ظرف چند روز تا چند هفته فعالیتهای معمولشان را از سرمیگیرند.
جراحی باز (یورتروپلاستی) urethroplasty
یورتروپلاستی یک درمان استاندارد قوی برای مواردی از تنگی مجرای ادرار است که با علائم شدید همراهاند. جراح برشی را در ناحیه تنگ شده ایجاد میکند و سپس بخش تنگ شده را از مجرا بیرون میکشد. جراح دو سر سالم باقیمانده مجرا را دوباره، معمولاً با استفاده از بخیه جراحی به هم متصل میکند.
یورتروپلاستی را میتوان به روش باز یا تکنیکهای کمتهاجمی مانند جراحی آندوسکوپی یا رباتیک انجام داد. جراح روش عمل را با توجه به محل و گستردگی تنگی مجرا و تجربه و تخصص خود انتخاب میکند.
دوران نقاهت پس از جراحی یورتروپلاستی متغیر و تابعی از نوع جراحی و فرایند ترمیم یافتن زخمهای هر بیمار است. در هر حال انتظار میرود اکثر بیماران پس از عمل حداقل چند روز در بیمارستان بستری شوند. همچنین فعالیتهای سنگین و رابطه جنسی تا چند هفته پس از عمل و در مدت جوش خوردن محل جراحی ممنوع است.
یورتروپلاستی در مجموع عملی ایمن و کارآمد برای درمان تنگی مجرا به شمار میآید. با این حال پس از یورتروپلاستی نیز مانند هر عمل جراحی دیگری احتمال بروز عوارض وجود دارد؛ عوارض و خطرهای احتمالی مربوط به یورتروپلاستی شامل خونریزی، عفونت و تنگی راجعه یا عود کننده میشود.
استنت گذاری یا کاتتر دائمی
متخصص، استنت را که یک لوله کوچک و توخالی است در درمان استنت گذاری داخل مجرای ادرار قرار میدهد. استنت مجرا را باز نگه میدارد و در نتیجه ادرار بدون مشکل جریان پیدا میکند. استنتگذاری را میتوان طی یک عمل کمتهاجمی انجام داد. استنتگذاری عموماً توسط متخصص اورولوژی، تحت بیهوشی یا با استفاده از بیحسی موضعی انجام میشود.
استنت از مواد مختلفی مانند فلز، سیلیکون یا پلاستیک تهیه میشود. بعضی استنتها روکش دارویی دارند تا دارو به کاهش التهاب کمک کند و از تنگ شدن مجدد مجرا جلوگیری کند.
اگر تنگی مجرا شدید باشد و نخواهید عمل جراحی انجام دهید، ممکن است بخواهید از لولهی مصنوعی دائمی (استنت) برای باز نگه داشتن مجرا و یا از کاتتر برای تخلیهی مثانه استفاده کنید. با این حال این روشها معایب متعددی دارند که عبارتند از: خطر تحریک مثانه، ناراحتی و عفونت مجرای ادرار. استنت مجرای ادرار اغلب آخرین راه است و به ندرت مورد استفاده قرار میگیرد.
میزان موفقیت درمان تنگی مجرای ادرار
میزان موفقیت تنگی مجرای ادرار به شدت تنگی و واکنش هر بیمار به درمان بستگی دارد. چنانچه تنگی مجرا خفیف باشد و در مرحله اولیه تشخیص داده شود، به راحتی میتوان آن را با عملهای کمتهاجمی درمان کرد. در این صورت میزان موفقیت درمان خوب است و احتمال بروز عوارض مزمن وجود ندارد. اما اگر تنگی مجرا شدید باشد و درمان نشود، احتمال بروز عوارض اشاره شده وجود دارد. در جدول زیر میزان موفقیت درمان با توجه به شدت تنگی آورده شده است:
| شدت تنگی مجرای ادرار | روشهای درمان | میزان موفقیت |
| خفیف (کمتر از یک سانتیمتر) | دیلاتاسیون، اورتروتومی (عملهای کمتهاجمی) | خوب و در صورت درمان زودهنگام، بدون عوارض بلند مدت |
| متوسط (۱ تا ۲ سانتیمتر) | دیلاتاسیون، اورتروتومی، یورتروپلاستی (جراحی ترمیمی) | خوب در صورت تحت نظر بودن و ویزیتهای تکمیلی دقیق |
| شدید (۲ تا ۴ سانتیمتر یا بیش از ۴ سانتیمتر) | یورتروپلاستی، یورتروپلاستی جایگزین (جراحی ترمیمی گستردهتر) | خوب در صورت ویزیتهای تکمیلی دقیق و تحت نظر بودن، احتمال طولانیتر بودن دوران نقاهت و بروز عوارض وجود دارد. |
| راجعه (طول تنگی مجرا در موارد عود کننده متغیر است.) | تکرار عمل یا جراحی | میزان موفقیت متغیر است و به مورد خاص هر بیمار و واکنشش به درمان بستگی دارد. |
خطرات ناشی از عدم درمان تنگی مجرا
تنگی مجرا در صورت عدم پیگیری و درمان ممکن است باعث ایجاد عوارضی جدی برای بیمار شود:
- عفونتهای دستگاه ادراری: وقتی ادرار نتواند بدون مشکل از مجرا عبور کند و از بدن خارج شود، احتمال ابتلا به عفونتهای مثانه یا کلیه افزایش مییابد.
- احتباس ادرار: تنگی مجرا از تخلیه کامل مثانه جلوگیری میکند و به احتباس ادرار یا ناتوانی کامل در تخلیه ادرار دامن میزند.
- سنگ مثانه: وقتی ادرار مدتی بسیار طولانی در مثانه باقی بماند، کریستالهایی تشکیل میشود که در نهایت به سنگ مثانه تبدیل میشوند.
- آسیب کلیوی: تنگی مجرا در موارد نادر باعث آسیب دیدن کلیه میشود، بهخصوص اگر تنگی مجرا با ابتلا به عفونتهای دستگاه ادراری یا احتباس ادرار درمان نشده همراه باشد.
- اختلالهای جنسی: تنگی مجرای ادرار گاهی باعث احساس درد حین رابطه جنسی میشود و عملکرد جنسی آقایان را مختل میکند. در نتیجه بیمار به سختی میتواند به نعوظ برسد یا نعوظ را حفظ کند.
پیشگیری از تنگی مجرا
در صورتی که اقدامات زیر را انجام دهید میتوانید از این مشکل پیشگیری کنید:
- محافظت و پیشگیری از وارد شدن تروما و ضربه به لگن یا پیشآبراه
- استفاده از کوچکترین سایز و کمترین زمان در صورت نیاز به تعبیه کاتتر
- پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی و درمان به موقع در صورت ابتلا
امیدواریم از این مطلب که در سایت دکتر حجت سلیمی متخصص اورولوژی منتشر شده است اطلاعات کافی را به دست آورده باشید. دکتر حجت سلیمی جراح و متخصص تنگی مجرای ادراری و تناسلى فارغ التحصیل از دانشگاه شهید بهشتی تهران، فلوشیپ اورولوژى ترمیمى و جراحی مجرای ادراری و همچنین عضو انجمن جراحان اورولوژی ایران و اروپا میباشد.
در صورت ابتلا به تنگی مجرای ادرار یا مشاهده ی علائم آن میتوانید برای دریافت وقت ویزیت با شماره تلفنهای مطب تماس حاصل فرمایید. همچنین شما میتوانید سوالات خود را در رابطه با تنگی مجرا در قسمت دیدگاهها بنویسید. دکتر حجت سلیمی در بهترین زمان به سوالات شما پاسخ خواهند داد.
سؤالات متداول
تنگی مجرای ادرار معمولا در چه سنی رخ میدهد؟
تنگی مجرای ادرار عموماً در آقایان ۵۵ سال به بالا تشخیص داده میشود. البته احتمال بروز این عارضه در مردان جوانتر در اثر آسیب دیدگی، عفونت یا ناهنجاریهای مادرزادی وجود دارد.
احتمال دارد مجرای ادرار در چند بخش تنگ شود؟
بله، امکان دارد بخشهای مختلفی از طول مجرا تنگ شود. این عارضه به ارزیابی و درمان جامع نیاز دارد.
تنگی مجرای ادرار حین معاینه بالینی عادی قابل تشخیص است؟
تنگی مجرای ادرار بسته به شدت و محل تنگی ممکن است حین معاینه بالینی معمول ملموس یا غیرملموس باشد.
آیا سیستوسکوپی و روشهای تشخیصی تنگی مجرا باعث بروز مشکل نعوظ میشود؟
سیستوسکوپی و روشهای تشخیصی تنگی مجرای ادرار به طور کل باعث مشکل نعوظ نمیشوند. این روشها با توجه به حرفهای بودن و تجربه پزشک، عوارض کمی دارند.
برای درمان تنگی مجرای ادرار جراحی باز بهتر است یا بسته؟
بهترین روش درمان برای تنگی مجرای ادرار باید بر اساس شدت و علت آن تعیین شود؛ به طور کل در موارد خفیفتر از جراحی بسته و در مواردی که شدت تنگی بیشتر است از جراحی باز استفاده میشود.
مؤثرترین روش جراحی برای درمان تنگی مجرای شدید چیست؟
جراحی باز تنگی مجرا بهترین روش این درمان عارضه است و به افرادی توصیه میشود که با روشهای کم تهاجمیتر مانند دیلاتاسیون و اورتروتومی درمان نشدهاند.
آیا جراحی باز تنگی مجرای ادرار دردناک است؟
اکثر افراد بعد از این جراحی درد دارند، اما درد آن شدید نیست.
آیا تنگی مجرای ادرار با جراحی به طور دائمی درمان میشود؟
اگرچه جراحی غالباً درمانی قطعی برای تنگی مجرای ادرار است، این عارضه گاهی حتی پس از درمان عود میکند. بنابراین لازم است تحت نظر پزشک باشید تا ایشان وضعیت عارضه را به دقت بررسی کنند و علائم راجعه را کنترل نمایند.
آیا تنگی مجرا را میتوان با دارو درمان کرد؟
این عارضه درمان دارویی ندارد، اما ممکن است برای درمان عوارض ناشی از آن مانند عفونتها درمان دارویی نیاز باشد.
آیا تنگی مجرای ادرار درمان سنتی یا مکمل نیز دارد؟
تنگی مجرای ادرار یک بیماری جدی است و بهتر است تحت نظارت یک پزشک متخصص مجرای ادرار که دارای فلوشیپ اورولوژی ترمیمی است؛ درمان شود. درمان سنتی یا مکمل برای تنگی مجرای ادرار میتواند شامل عوارض جانبی خطرناکی باشد.
آیا استرس میتواند باعث بدتر شدن علائم تنگی مجرای ادرار شود؟
بله، به طور کل استرس میتواند احساس درد ناشی از تنگی مجرای ادرار را شدیدتر کند.
آیا تنگی مجرای ادرار میتواند خود به خود رفع شود؟
ممکن است در مواردی تنگیهای بسیار خفیف خود به خود رفع شوند، اما این موضوع بسیار نادر بوده و در اکثر مواقع تنگی مجرای ادرار نیازمند درمان توسط متخصص تنگی مجرای ادرار میباشد.
تنگی مجرای ادرار باعث احساس درد یا ناراحتی حین برانگیختگی جنسی میشود؟
بله، تنگی مجرا گاهی با احساس درد یا ناراحتی حین برانگیختگی جنسی یا نزدیکی همراه است.
اگر یکی از عزیزانم دچار تنگی مجرای ادرار بشود، باید چهکار کنم؟
چنانچه یکی از اعضای خانوادهتان دچار تنگی مجرای ادرار شد، در اولین قدم باید برای برخورداری از تشخیص و درمان مناسب به متخصص اورولوژی مراجعه کنید. بهعلاوه بیمار در این دوران دشوار برای مقابله با جنبههای جسمی و عاطفی عارضه به حمایت عاطفیتان نیاز دارد.
تغییر سبک زندگی به مدیریت تنگی مجرای ادرار کمک میکند؟
اگرچه تغییر سبک زندگی تنگی مجرا را درمان نمیکند، اما ایجاد تغییرات مفید به مدیریت علائم و بهبود سلامتی کلی دستگاه ادراری کمک میکند.
آیا تنگی مجرای ادرار ریسک فاکتور سرطان پروستات است؟
تنگی مجرای ادرار به طور مستقیم با سرطان پروستات ارتباطی ندارد.
آیا تنگی مجرای ادرار میتواند باعث عقیم شدن مردان شود؟
تنگی مجرای ادرار به صورت مستقیم بر روی باروری تأثیر نمیگذارد. با این حال، در برخی موارد، بستگی به مکان و شدت تنگی مجرا، ممکن است بر روی باروری به صورت غیرمستقیم تأثیر بگذارد.
آیا ممکن است تنگی مجرای ادرار باعث مرگ شود؟
تنگی مجرای ادرار، در صورت درمان نشدن میتواند مرگبار باشد.
آیا دوچرخه سواری میتواند باعث تنگی مجرای ادرار شود؟
دوچرخه سواری، به ویژه در مدت زمان طولانی یا با استفاده از دوچرخههای غیر استاندارد، میتواند باعث تنگی مجرای ادراری در برخی افراد شود.
