راه های انتقال و پیشگیری از بیماری های مقاربتی دهانی
بیماری های مقاربتی دهانی : بسیاری از افراد تصور می‌کنند که بیماری‌های مقاربتی تنها از طریق رابطه جنسی واژینال و یا مقعدی قابل انتقال هستند اما وجود بیماری‌های مقاربتی دهانی خط بطلانی بر این تصور اشتباه است. به گفته CDC (مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها) 85 درصد افراد بالغ بین 18 تا 44 سال حداقل یک بار رابطه جنسی دهانی را تجربه کرده‌اند. بسیاری از بیماری‌های مقاربتی از طریق دهان نیز قابل انتقال هستند. علائم بیماری‌های مقاربتی دهانی ممکن است در دهان و یا سایر قسمت‌های بدن خود را نشان دهند. در این مطلب از انواع این بیماری‌ها، راه‌های انتقال و روش‌های پیشگیری از آن صحبت می‌کنیم.
رابطه جنسی دهانی چیست؟
رابطه جنسی دهانی نوعی از رابطه جنسی است که در آن طرفین با استفاده از دهان اقدام به تحریک ناحیه تناسلی شریک جنسی خود می‌کنند. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، رابطه جنسی دهانی در بالغینی که از نظر جنسی فعال هستند بسیار رایج است. به گفته CDC، 85 درصد افراد بین 18 تا 44 سال حداقل یک بار این نوع از رابطه جنسی را تجربه کرده‌اند؛ پس بسیار مهم است که در مورد بیماری‌های مقاربتی دهانی و راه‌های پیشگیری از آن بیشتر بدانیم.
بیماری های مقاربتی دهانی چگونه منتقل می‌شوند؟
در ادامه مطلب بیماری های مقاربتی دهانی بسیاری از بیماری‌های مقاربتی از طریق دهان قابل انتقال هستند. تماس مستقیم دهان با نواحی تناسلی، ایجاد بیماری‌های مقاربتی دهانی را ممکن می‌کند. احتمال انتقال بیماری‌های مقاربتی دهانی به عوامل مختلفی از جمله نوع بیماری، نوع رابطه جنسی، تعداد حرکات جنسی و … بستگی دارد که باید به هر کدام از آن‌ها به طور جداگانه پرداخته شود؛ اما به طور کل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- رابطه جنسی دهانی با شریکی که در ناحیه تناسلی به عفونت‌های جنسی مبتلا است، امکان انتقال این عفونت‌ها را به دهان و گلو ایجاد می‌کند.
- رابطه جنسی دهانی با شریکی که در ناحیه دهان و گلو به عفونت‌های جنسی مبتلا است، امکان انتقال این عفونت‌ها را به ناحیه تناسلی ایجاد می‌کند.
- این امکان وجود دارد که شخصی به طور هم‌زمان در نواحی تناسلی و دهان دچار عفونت مقاربتی شده باشد.
- ممکن است افراد در حالی که به بیماری‌های مقاربتی مبتلا هستند از وجود آن بی‌خبر باشند چرا که بسیاری از این بیماری‌ها می‌توانند بدون علامت باشند.
ببشتر بخوانید : بیماری های مقاربتی در مردان علائم و درمان آن ها
کدام بیماری های مقاربتی می‌توانند از طریق دهان منتقل شوند؟
در ادامه مطلب بیماری های مقاربتی دهانی بیماری‌های مقاربتی دهانی که شیوع بیشتری دارند شامل موارد زیر می‌شوند:
- گنوره (سوزاک)
- هرپس تناسلی
- سیفلیس
- ویروس پاپیلوما انسانی (HPV)
عفونت‌هایی که با احتمال کم تری از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می‌شوند شامل موارد زیر می‌شوند:
- کلامیدیا
- HIV (ایدز)
- هپاتیت A، B و C
- زگیل تناسلی
آیا رابطه جنسی دهانی نسبت به رابطه واژینال و یا مقعدی امن تر است؟
در ادامه مطلب بیماری های مقاربتی دهانی مقایسه ریسک ابتلا به بیماری‌های مقاربتی از طریق نوع خاصی از رابطه جنسی مشکل است چرا که بسیاری از افراد علاوه بر رابطه جنسی دهانی، رابطه جنسی واژینال و یا مقعدی نیز دارند. مطالعات نشان می‌دهد احتمال ابتلا به HIV از طریق رابطه جنسی دهانی نسبت به رابطه جنسی واژینال یا مقعدی بسیار کم تر است. البته این موضوع در مورد همه بیماری‌های مقاربتی صدق نمی‌کند. به علاوه با وجود احتمال کم انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی، بهتر است که از لوازم پیشگیری استفاده شود. همچنین ابتلا به عفونت‌های کلامیدیا و گنوره (سوزاک) در ناحیه گلو احتمال انتقال این بیماری‌ها را از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار افزایش می‌دهد. به طور کل نمی‌توان در مورد امن‌تر بودن رابطه جنسی دهانی نسبت به رابطه واژینال یا مقعدی نظر قطعی داد چرا که در مورد برخی از بیماری‌ها این نوع از رابطه با احتمال انتقال کم تری همراه است اما برخی دیگر از این بیماری‌ها از طریق رابطه دهانی راحت‌تر منتقل می‌شوند.
چه عواملی احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی دهانی را افزایش می‌دهند؟
برخی عوامل می‌توانند احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی دهانی را در یک رابطه جنسی افزایش دهند. این عوامل به شرح زیر هستند:
- بهداشت ضعیف دهان و دندان مانند پوسیدگی دندان‌ها، بیماری‌های لثه، خون‌ریزی از لثه و سرطان‌های ناحیه دهان و گلو.
- وجود زخم در دهان و یا نواحی تناسلی
- نماس دهانی با مایعاتی که قبل از ارگاسم از آلت تناسلی خارج می‌شوند و یا تماس دهانی با مایع منی.
چگونه می‌توان از ابتلا به بیماری های مقاربتی دهانی جلوگیری کرد؟
با رعایت برخی موارد بهداشتی از جمله استفاده از کاندوم و سد دندانی می‌توان شانس ابتلا به بیماری‌های مقاربتی دهانی را کاهش داد. برای رابطه جنسی دهانی در آلت تناسلی مردانه استفاده از کاندوم‌های بدون روان‌کننده توصیه می‌شود. برای رابطه جنسی دهانی در ناحیه واژن نیز استفاده از سد دندانی کمک کننده است. همچنین می‌توان با برش زدن و باز کردن کاندوم، آن را بین دهان و ناحیه تناسلی قرار‌داد. لازم به ذکر است که بهترین راه جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی، اجتناب از برقراری روابط جنسی با افراد متعدد است. داشتن یک شریک جنسی ثابت که به سلامت جنسی او اطمینان دارید می‌تواند نگرانی شما در مورد بیماری‌های مقاربتی را از بین ببرد.
سوالی دارید ؟
امیدواریم از این مطلب که در سایت دکتر حجت سلیمی متخصص اورولوژی منتشر شده است اطلاعات کافی را به دست آورده باشید. اگر درخصوص مطلب “بیماری های مقاربتی دهانی” سوالی دارید، در قسمت دیدگاه ها برای بنویسید و سوال خود را بپرسید. دکتر حجت سلیمی در کمترین زمان ممکن شخصا به آن پاسخ می‌دهد.
هنوز نظری ثبت نشده،نظر خود را ثبت کنید!